Ben

Ben beklerim,

Ben sabrederim,

Ben severim…

 

Gözlerimi kapatıyorum,
Bir nehirdeyim, akıntı nereye götürürse oraya gidiyorum. Şikayetçi miyim?
Asla! Huzur kimi zaman kontrolcülüğü bırakmaktan geçer.
Ben bıraktım.
Kayalara çarpmayı göze aldım, ne kadar acıtabilir ki? Korkmuyorum!
Hayır hayır ben bunu düşünmüyorum.
Nehrin akışıyla kulağıma gelen su sesi ve kuşlar… Bunu düşünüyorum,
Bunu seviyorum…
Hayat daha da kolaylaşıyor. Yaşamak güzelleşiyor.
Gökyüzünün gri tonu gidiyor artık, ben kovalıyorum onları.
Bütün güzelliğiyle masmavi gökyüzü karşımda.
Hangi durumda olursam olayım bırakmıyorum elimden huzuru…
Bırakmayacağım da! Çünkü;

Ben beklerim,
Ben sabrederim,
Ben severim…