Kirli Hislerden Kaçış Noktası

Çok yanlış zamanda bir araya getirmişti hayat bizi,

Aslında bir araya bile getirmemişti ki;

Gösterdi, yaklaştırdı, hissettirdi;

Ve kopardı

Sanki hiç getirmemiş gibi.

Ne olursa olsun şanslıydım ama!

Erken yaşta aşkı öğrenmiştim.

Çıkarsız, masum bir aşkı tanımıştım.

Yaşıtlarımın çocukça ilişkiler yaşadığı o zamanlarda

Bir gelecek hayali kurabilmiştim ben.

Ve o hayalde yerleştirebilmiştim bir adamı baş köşeye.

Sevmeyi öğrenmiştim,

Sevilmeyi öğrenmiştim,

Aşkın fedakarlık gerektirdiğini öğrenmiştim,

Ve en önemlisi acı çekmeyi öğrenmiştim.

Zamanının hayal kırıklığı;

Şimdinin huzuru,

Kirli hislerden kaçış noktası...

Tek Bir Gün

Bir günümüz olsa seninle sadece,

İçimizde kalanları yaşayacağımız bir gün.

Doyasıya dolaşsak sokaklarda el ele

Ve bir an bile ayrılmasa parmaklarımız birbirinden.

Bir günümüz olsa seninle sadece,

Hiç bitmeyecek gibi bir gün.

Dudak dudağa otursak saatlerce,

Nefesinden, kokundan bir dünya oluştursam kendime

Ve o dünyada bir günlüğüne yaşasam.

Bir günümüz olsa seninle sadece,

Dünü ve yarını olmayan bir gün.

Tüm masumiyetimizle birbirimize koştuğumuz

Zırhlarımızı çıkardığımız,

Aşk ve sevgi dolu tek bir gün...

Gömülü Bir Aşk

Hayallerimdeki sana sığındım her zaman
Her canım sıkıldığında, her boşluğa düştüğümde
Senin hayalin sardı beni sıkıca.
Başımı göğsüne koyup bu da geçecek dedim kendi kendime.
Yıllar önce,
Yıllar önce oluşturduğum sen aklımda hep;
Ama sen değiştin,
Ben de değiştim tabi,
Başka başka insanlar kırdı kalbimi,
Ve belki seni de kırdı başkaları...
Ama tek bir şeyi korudum ben.
Sana olan sevgimi.
İşte o;
Bütün saflığıyla duruyor kapalı bir kutunun içerisinde.
Onu kurtardım.
Al onu,
O senin,
Al onu...

Hep uzaktan sevdim seni
Fotoğraflarına baktım saatlerce
Elimde viski, kadeh kaldırdım her bir mutluluğuna;
Ve kadeh kaldırdım her bir mutsuzluğuma.

Başkasının olacağını bilerek umutsuzca sevdim seni
Gözlerimi kapatıp yüzünü çizdim zihnimde daima
Sevdim,
Çok sevdim...
Sevgilim olmadın; sevdiğim oldun.

Aramızda Yine Denizler Kalıyor

Kendimi bir vapur gibi hissediyorum sana gelirken.

İzleyene göre yavaş, içindekine göre hızlı...

Arkamda köpükler bırakıp kıyıya dalgalar yayarak geliyorum.

Kimi zaman karşıma; kimi zaman arkama alarak rüzgarı.

Martılar eşlik ediyor bana.

Ayrıldığım iskeleden beri gelenler var biliyor musun?

Bir vapurun iskeleye yanaşması gibi geliyorum sana.

Seni hedef alıp başka yöne gidiyorum önce.

Daha sonra usulca yaklaşıyorum yanına.

Dengemi kaybetmemem gerek.

Yanına geldiğimi zannettiğimde,

Bir sarsıntı hissediyorum.

Etkili bir sarsıntı.

Evet! İskeledeki o teker...

Önemsizce görünen; ama sana yaklaşmamı engelleyen bir kalkan adeta.

Ben sarsıntının etkisinden kurtulmaya çalışırken,

İnsanlar geliyor, halatlara sarılıyorlar.

Öyle veya böyle bağlamaya çalışıyorlar ikimizi.

Bağladıklarını sanıyorlar, bağlandığımızı sanıyoruz.

Ve ardından bir ses geliyor senden.

"Git!" çanlarını çalıyorsun.

Halatlar çözülüyor.

Martılarımı yanıma alıyor, gidiyorum geldiğim yere.

Aramızda yine denizler kalıyor...